In Het meisje dat in vuur en vlam stond schrijven dertien gerenommeerde youngadultauteurs verassende en veelzijdige essays over De Hongerspelen-trilogie van Suzanne Collins. Ze bieden nieuwe inzichten over het personage Katniss Everdeen, het politieke systeem van Panem, de decadentie van het Capitool en de kracht van mode en media.
In De Hongerspelen van Suzanne Collins organiseert de regering ieder jaar ‘De Hongerspelen’, een spel waarbij kinderen elkaar afslachten tot er een winnaar over is, wat als reality-tv door het hele land gevolgd wordt. Katniss Everdeen komt uit het armste district van Panem. Wanneer haar zusje geselecteerd wordt voor de spelen, geeft Katniss zich vrijwillig op om in haar plaats te gaan. Deze actie is de eerste van velen waardoor Katniss door de bevolking als een symbool voor het verzet tegen het heersende regime wordt gezien.
Wat maakt De Hongerspelen anders dan andere youngadultromans? Op het eerste gezicht lijkt het een spannende post-apocalyptische serie met boeiende personages, een complexe wereld en een romantische driehoeksverhouding, zoals vele andere youngadultseries. Maar De Hongerspelen heeft een intrigerende gelaagdheid die de trilogie onderscheidt van alle anderen. Deze gelaagdheid wordt geanalyseerd door de dertien schrijvers van Het meisje dat in vuur en vlam stond.
De essays hebben elk een eigen invalshoek. De auteurs behandelen zowel de politieke aspecten als de mode, de gemeenschapszin en de decadentie, de macht van de media en de kracht van de liefde. Jennifer Lynn Barnes gaat dieper in op Katniss Everdeen, een personage dat moeilijk te doorgronden is voor de lezer, omdat ze haar ware emoties het liefst voor zichzelf houdt en door de manipulatie van het spel en de politiek voortdurend twijfelt over wie ze werkelijk is en hoe de mensen haar zien. Volgens Barnes wil Katniss geen held zijn en vooral niet in de schijnwerpers staan. Katniss is een overlever en een beschermer, iemand voor wie familie het allerbelangrijkste is.
De liefde speelt vaak een grote rol in de youngadultliteratuur, maar dan gaat het meestal om de liefde tussen een jongen en een meisje. In De Hongerspelen-serie krijgt de liefde een andere lading: de trilogie zit vol gewelddadige wapens en wezens, maar het machtigste wapen is volgens auteur Mary Borsellino de liefde. Ze maakt vergelijkingen met 1984 van George Orwell en de graphic novel V for Vendetta. De machthebbers onderschatten vaak de kracht van liefde volgens Borsellino: ‘Wat president Snow niet begrijpt is dat Katniss, door liefde te kiezen boven het leven, de ultieme daad van verzet pleegt.’ Het hart is het wapen tegen alle verschrikkingen en wreedheden in de wereld.
In de trilogie wordt er veel gemanipuleerd met werkelijkheid en illusie, waarbij de media een machtige rol speelt. Verschillende auteurs in dit boek analyseren de machtspositie van de media en de kijkers, maar ook hoe wankel dat evenwicht eigenlijk is. Welke invloed kan een meisje als Katniss hebben door simpele verzetsacties? Deze essays onderscheiden zich minder van elkaar dan de anderen, maar bieden wel een interessant perspectief op het verhaal.
De verschillende essays in Het meisje dat in vuur en vlam stond laten de volwassen kant van het youngadultgenre zien: de invloed die een auteur heeft op de jongvolwassen lezers.
Deze recensie is gepubliceerd op CultuurBewust.nl
Tags: CultuurBewust.nl, De Hongerspelen, Het meisje dat in vuur en vlam stond, Leah Wilson, literatuur, recensie, Rozemarijn Strubbe, Suzanne Collins, Van Goor, Young Adult